Η πεζοπορία με την οικογένεια συνιστά μια πολύ όμορφη εμπερία, κατά την οποία οι γονείς με τα παιδιά μπορούν να αποκτήσουν κοινά βιώματα, τα οποία θα χτίσουν γλυκιές αναμνήσεις για όλα τα μέλη της. Πρόκειται για μια δραστηριότητα εξ’αρχής προσφιλής προς τους περισσότερους, η οποία όταν πραγματοποιείται με τα αγαπημένα σου πρόσωπα αναδεικνύεται ακόμα πιο ιδιαίτερη.
Πέρα από το γεγονός ότι τα άτομα της οικογένειας έρχονται σε επαφή και περνάνε χρόνο μαζί, η επαφή των γονιών ή των παιδιών με τη υπαίθριο στοιχείο, δίνει το εύναυσμα για την ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης, αγάπης για τη φύση και τα ζώα και τη γνωριμία με άγνωστα μονοπάτια και προορισμούς. Τα παιδιά μαθαίνουν βιωματικά τι υπάρχει έξω απ΄την πόλη, κάτι που θα τους οδηγήσει σε μεγαλύτερη και πιο ισχυρή ευαισθητοποίηση, μιας που όταν έχεις δει, αγγίξει, μυρίσει και αφουγγραστεί κάτι, είναι πιο εύκολο να το σεβαστείς και να το αγαπήσεις από μόνος σου, σε σχέση με το να σου το επιβάλλουν, μην έχοντας καμία γνώση και εικόνα για αυτό.
Προκειμένου τέτοιες δραστηριότητες να πραγματοποιηθούν, απαιτείται ένας βαθμός υπευθυνότητας και πειθαρχίας Τα μικρότερα μέλη της οικογένειας χρειάζεται να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των ενηλίκων, να μάθουν να αντιλαμβάνονται τους περιορισμούς, αλλά και κινδύνους που εγκυμονούν τέτοιες εξορμήσεις, να συνεργάζονται και να επικοινωνούν αρμονικά με τους υπόλοιπους.
Επιπλέον, με την οικογενειακή πεζοπορία συνδιάζεται και ενισχύεται η επαφή με την άσκηση και τη σωματική κίνηση για τα παιδιά, ήδη από μικρή ηλικία, ευνοώντας την ενασχόλησή τους με την άσκηση και στο μέλλον, αλλά και για τους μεγαλύτερους, που πολλές φορές δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν για τη σωματική τους εκγύμναση. Τους διατηρεί σε ένα πιο δραστήριο τρόπο ζωής, ενδυναμώνοντας το αναπνευστικό, καρδιαγγειακό, μυοσκελετικό τους σύστημα και υπευνθυμίζοντάς τους τα οφέλη, έστω και βραχυπρόθεσμα, της άσκησης στη ζωή τους.
Η προετοιμασία και οργάνωση τέτοιων εξορμήσεων θα πρέπει να γίνεται προσεχτικά και μεθοδικά, ιδανικά από όλους ατομικά, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η αυτοεξυπηρέτηση και αυτοαποτελεσματικότητα του καθενός. Αυτό συνεπάγεται, προσωπικό σακίδιο με τα απαραίτητα, όπως μπουκαλάκι με νερό, κάποιο μικρό σνακ, δεύτερα ρούχα, σφυρίχτρα, ενώ η εφαρμογή καπέλου, γυαλιών ηλίου και αντιηλιακής κρέμας, ακόμα και αν δε φαίνεται πολλή ηλιοφάνεια, κρίνεται απαραίτητο. Προαιρετικά μία πυξίδα ή ένας χάρτης μπορεί δημιουργήσει μία πιο παιγνιώδη περιπέτεια για τους μικρούς, αλλά και χρήσιμο εργαλείο για τους μεγάλους. Τέλος, άνετα ρούχα και κατάλληλα παπούτσια, με τους μεγαλύτερους σε ηλικία να είναι εφοδιασμένοι σίγουρα με επιπλέον νερό, μικρό φαρμακείο, σακουλίτσες και τα απαραίτητα αντικείμενα των παιδιών που δεν μπορούν τα ίδια να κουβαλήσουν.
Εννοείται, αναλόγως την ηλικία και δύναμη κάθε ανήλικου μέλους προσαρμόζουμε και την επιβάρυνση, διότι δε θέλουμε σε καμία περίπτωση να κουράσουμε υπερβολικά τους μικρούς πεζοπόρους και αποβεί μία άσχημη και δύσκολη εμπειρία για αυτούς. Πάντα και σε κάθε περίπτωση ενημερώνουμε για τη διαδρομή μας, προσαρμόζουμε τη χιλιομετρική μας απόσταση, αλλά και κλίση, με βάση τις ικανότητες και του μικρότερου μέλους της οικογένειας, αναφέροντας ενδεικτικά ότι πολλές πεζοπορικές διαδρομές έχουν πληροφορίες της δυσκολίας και του απαιτούμενου επιπέδου φυσικής κατάστασης για τους συμμετέχοντες προς διευκόλυνση και ασφάλεια των πεζοπόρων.
